трици (само мн.)
И кога го видоа кој бил — му се фрлија со најразлични селски пцости — Не јади трици, бре пес!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- Неранимајковец, рече; точно така, - немаш скршен марјаш в џеб, а ваму сакаш да се жениш. Со што ќе ја раниш Ганка? Со трици?
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Сега мајка ми ни меси некакви грутки од трици.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Но сега знаеше дека му е намалена храната на другото јагне, рожбата на овцата, па веднаш донесе во копанка солени трици, ја издвои овцата која отсега повремено ќе требаше да дои две јагниња ѝ ја даде оваа додатна храна.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
За овцата, која беше изнемоштена, ослабена, Бојан смеша малку трици со сол и додека другите овци ги собираа грижливо остатоците од сеното во јаслите, тој го крена малото јагне и го пренесе во кошарата. Блеејќи, овцата одеше по него.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Бојан зеде една стара, крпена торба, пушти во неа парче тричник, оној леб што од трици нарочно го месат за кучиња, префрли преку рака мало секирче со куса дршка и тргнаа.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Шо трици ќе јадат, токо пак, коа тој шо рекол: „покриеното млеко мачките не го локаат".
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Почнавме да ги месиме и триците, крмата, да мешаме сѐ во лебот: и јачмен , и уров, и компири, и граор, и пченка, и тикви, и грав.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Навечер ќе ти дадат едно лепче, сето со трици, со осилки и суво.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Попе, не лекувај го со вино, му се сторило дека бегот подвибно вика по него, но тој по неколку седмици, ослободен од велигденските пости сит и напиен, видел дека ждребето е нападното од коњска треска го назобал со трици и го ожеднел и потоа го напоил со зашеќерено вино во кое замешал грст суви тревки и млад, дванаесет месеци сушен пелин.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Сè друго наречи го трици и фрли го на свињите".
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Додека заминуваше Мајка, повеќе за себе, тој прошепоте: - Триците, триците ќе ги јадеме...
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Мајка веќе беше во кујната. Трагаше по последните трошки брашно, за да ги помеша со триците.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
-Оние приказни, дека љубовта божем оплеменувала, се обични трици. Храна за говеда и слични ајвани.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
